"Мен-анамның көмекшісімін" "Я помощница моей мамы"

Бала тәрбиесінің алғашқы алтын қазығы – туған ұясы, өз отбасындағы тәрбиесі, тілі. Қазақтың: «Баланың бас ұстазы – ата-ана», «Балапан ұяда не көрсе, ұшқанда соны іледі» – дегендей, есі кіріп, тілі шыға бастасымен-ақ баланы байсалды, ұғымпаз, тілалғыш етіп баулыған жөн. Қай халық болмасын үмітін ең алдымен ұрпағымен байланыстырады.Бала үшін үй ішінен, ата-анадан артық тәрбиеші жоқ. Адамгершілік, бауырмалдық, татулық, қайырымдылық, әдептілік, инабаттылық сияқты қасиеттер – жанұяда тәрбие балаға сөзбен, теориямен дамымайды, үлкендердің үлгісімен сіңеді. «Әкеге қарап ұл өсер, шешеге қарап қыз өсер» - дейді халық даналығы. Мектебіміздің 2 «А» сынып оқушылары да қашықтықтан оқу кезінде ата-аналарына қолқанат болып,үй шаруасына көмектесуде, Бала – әр жанұяның бақыты. Олай болса, өз бақытымызды бағалай білейік. 
Первым золотым веником воспитания ребенка является его родина, воспитание в семье, язык. Как говорится в казахской поговорке: «Главный учитель ребенка – родитель», «Что птенец увидит в гнезде, то и поймает, когда летит», лучше воспитать ребенка спокойным, понимающим и послушным, как только он начинает говорить. Какими бы ни были люди, их надежды прежде всего на потомство.Нет лучшего воспитателя для ребенка, чем родители.Нравственность, братство, миролюбие, благотворительность, порядочность, благопристойность - такие качества, как воспитание в семье, развиваются у детей не словами и теориями, а усваиваются на примере взрослых. «Сын растет, глядя на отца, девочка растет, глядя на мать», — гласит народная мудрость. Учащиеся 2 "А" класса нашей школы помогают своим родителям во время дистанционного обучения и помогают им по хозяйству.Ребенок - это счастье каждой семьи. Итак, давайте ценить наше счастье.